می توان پیدایش جمهوری اسلامی ایران را نمونه ای از یک جنبش معنوی نوظهور تمام عیار دانست که در ارزش های معنوی خود، نَه تنها مردم را دعوت به عزلت گزینی نمی کند و افیون توده ها نیست، بلکه در حال تبدیل کردن آنان به کنشگرانی فعال در حوزه جهان گرفتار مادیت است.