جزیرهنشینان متوجه شدند که هیچ یک از این اسباب و وسایل را خود مهاجران نمیسازند. وقتی دستگاهی نیاز به تعمیر پیدا میکرد، آن را از طریق بندر میفرستادند و دستگاه جدید به صورت بار توسط کشتی، یا بعدها هواپیما به جزیره میرسید.
می توان پیدایش جمهوری اسلامی ایران را نمونه ای از یک جنبش معنوی نوظهور تمام عیار دانست که در ارزش های معنوی خود، نَه تنها مردم را دعوت به عزلت گزینی نمی کند و افیون توده ها نیست، بلکه در حال تبدیل کردن آنان به کنشگرانی فعال در حوزه جهان گرفتار مادیت است.