عدهای از مبلغان دینی، در ترویج معارف دین آنچنانکه باید و شاید خود را متعهد به حقیقت نمیدانند. توضیح آنکه برخی از ما صرفاً به این میاندیشیم که ترویج و گسترش چه موضوعی به نفع ماست؛ فارغ از آنکه آیا این امر حقیقت دارد یا نه. نمونههای فراوان جعلیات و تحریفات تاریخی ناشی از این فکر سوء در بین برخی ظاهربینان است.
در کشور ما نیز تمرکز شاهین فرهنگ بر این موضوع موجب فراگیرشدن و ترویج این خرافه شد. او کوشید تا گفتههای ماسارو ایموتو را با آموزههای دینی نظیر نماز و دعا تطبیق دهد و از این طریق دین را بر پایهای سست بنشاند.
تب شعور آب در ایران با سیمنارهای شاهین فرهنگ بالا گرفته بود. در هر سمینار صدها نفر با پرداخت مبلغی بهعنوان ورودی سمینار پای سخنان فرهنگ مینشستند تا از تأثیر کلماتی چون خدا، شیطان، نماز، دعا، بد، خوب، زشت، زیبا و... بر روی بلورهای آب مطلع شوند، هیجانزده شده و اطمینان پیدا کنند که طبق شهادت بلورهای آب، خدا خوب و شیطان بد است!