انسانهای باستانی به این نکته پی برده بودند که آسمان بهصورت کرهای میماند که در درون آن ستارگان، پنج سیارهای که با چشم غیرمسلح نیز دیده میشد، ماه و خورشید حضور دارند. در این کره تخیلی که کره سماوی نام دارد، ستارگان ثابت بوده و اجزاء منظومه شمسی در آن جابهجا میشدند.