بهداشت معنوی؛ سالیانی است با ترجمه و انتشار کتابهای مختلفی در باب شکرگزاری، بازار این موضوع بسیار گرم شده و کانالها و گروههای متعددی در فضای مجازی پیرامون شکرگزاری تشکیل شده است. فعالیت این افراد که ذیل عناوینی چون: معجزۀ شکرگزاری، قدرت شکرگزاری، راز شکرگزاری، قدرت جذب و… انجام می‌شود، ممکن است این تصور را ایجاد کند که مقصود و مراد این افراد از شکرگزاری، دقیقاً همان چیزی است که در آموزه‌های دینی آمده است. بر این اساس ضروری است تا به این موضوع بپردازیم.
روشن است که شکرگزاری و قدردانی از هر آن‌کس که به ما نیکی می‌کند، یک امر فطری است و حتی به اثبات دینی نیاز ندارد. با این وجود، به دلیل اهمیت فوق‌العادۀ آن و نیز غفلت ما انسانها از توجه به داشته‌ها و نعمتها، شکرگزاری در آموزه‌های دینی مورد تأکید فراوان است. در باور دینی ما، هرآنچه به دست می‌آوریم، از سوی خداوند متعال است؛ بنابراین شکر حقیقی که به معنای کُرنش، تواضع و بندگی در برابر او است را باید به نیکی به جای آوریم.
یکی از ثمرات مهمی که در معارف دینی برای شکرگزاری بیان شده، آن است که ازدیاد و فزونی نعمت را به دنبال خواهد داشت. از این رو، فعالیت بسیاری از فعالان مجازیِ عرصۀ شکرگزاری بر این محور متمرکز است؛ فعالیتی که با فروش پکیچ و دوره‌های مختلفی همراه است و بر اساس آن می‌توان این افراد را «کاسب شکرگزاری» دانست. حقیقت آن است که موضوع شکرگزاری چندان پیچیده نیست که برای یادگیری چندوچون آن نیاز به صرف هزینه های هنگفت وجود داشته باشد.
با دقت در کتاب‌ها و دوره‌های کاسبان شکرگزاری، تأکید بر این موضوعات را به روشنی می‌توان مشاهده کرد:
- شکرگزاری یک روش ساده برای «ایجاد احساس خوب» است.
- شکرگزاری یک قانون است. این قانون یکی از روش‌های مثبت‌اندیشی است.
- شکرگزاری قویترین ارتعاش به جهان هستی است. هر چقدر بیشتر بابت نعمتهایتان شکرگزار خداوند باشید، نعمت‌های بیشتری را وارد زندگیتان خواهد کرد.
- بین قانون جذب و قانون شکرگزاری رابطه وجود دارد؛ به این صورت که وقتی شما بابت نعمت‌های زندگیتان شکرگزاری می‌کنید و بابت خواسته‌ها و آرزوهایتان شکرگزاری می‌کنید در حال توجه کردن به خواسته‌ها و آرزوهایتان هستید و این کار باعث می‌شود که با توجه به اهدافی که به «کائنات» می‌فرستید، چیزهایی که می‌خواهید وارد زندگیتان بشود.
ایجاد احساس خوب، ارسال ارتعاش به کائنات، رابطه با قانون جذب و … از اصطلاحات و مفاهیمی است که فراوان در این فضاها به چشم میخورد و به روشنی می‌توان دریافت که شکرگزاری را باید در منظومۀ سخنان مروجان قانون جذب تحلیل و بررسی نمود. در پکیج‌های شکرگزاری محوریت اصلی با مفاهیم مبهمی چون: کائنات، ارتعاشات آن و تغییر فرکانس وجودی است. البته از خداوند نیز سخن به میان می‌آید، ولی محوریت اصلی از آن کائنات است. در واقع این بسته‌ها و کلاسها، همچون اصل قانون جذب، مبتنی بر ادعاهایی هستند که نه علم آنها را تأیید می‌کند و نه دین. اینکه شکرگزاری فرکانس ما را با کائنات هماهنگ می‌کند تا آنچه می خواهیم به دست آوریم؛ اینکه در شکرگزاری باید از ادبیات خاصی استفاده کرد و در غیر این صورت شکرگزاری اثر و ارزشی ندارد؛ اینکه با شکرگزاری کائنات بیشتر به ما می‌بخشد؛ و… تماماً ادعاهایی بدون دلیل و ثابت نشده است.
نکته‌ای که شاید علاقمندان به این دورهها کمتر به آن توجه کنند، غایت و مقصود اصلی از این مدل از شکرگزاری است؛ ایجاد یک حس خوب و جذب ثروت و بهرههای مادی از کائنات. به بیان دیگر شکرگزاری در نگاه مروجان قانون جذب، بیشتر به یک تکنیک شبیه است تا یک ارتباط خاضعانه با خالق و کرنش در برابر او. در آموزه‌های تفکر نو، شکرگزاری از کارکرد اصلی خود که یک عبادت است خارج می‌شود و به عنوان ابزاری برای جلب منفعت های بیشتر جلوه می‌کند.
یکی دیگر از نکات حائز اهمیت اینکه، در میان جملات کاسبان شکرگزاری تعابیری دیده می‌شود که به هیچ وجه قابل قبول نیست. میگویند: این طور نگویید که «خدایا شکرت که مریضی را از من دور کردی.» چون این تعبیر باعث می‌شود، مریضی به سوی تو بیاید. تو باید بگویی: «خدایا شکرت، که به من سلامتی دادی.»
مگر نه آن است که ما این جملات و تعابیر را خطاب به خداوندی می‌گوییم که عالم، خبیر، بصیر، حکیم و … است؟ اما گویا در تصور این عده، ما با موجودی (معاذالله) نادان طرف هستیم، که منظور ما را متوجه نمی‌شود. واقعاً چه تصوری از خدا در این سخنان نهفته است؟ آیا خدایی که این کاسبان به شکرگزاری از او دعوت میکنند، همان خدایی است که ما در قرآن مییابیم؟
فریب این سخنان به ظاهر علمی و در واقع تهی از هر مستند علمی را نباید خورد. همۀ ما می‌توانیم روزانه هزار بار بگوییم: «خدایا شکرت که مریض نیستم، بیماری دیگران را هم شفا بده.» برای خداوند علیم و حکیم تفاوتی نمیکند که این جملات را بگوییم و یا بگوییم: «خدایا شکرت که به من سلامتی دادی، به دیگران هم سلامتی ببخش.»
ما به عنوان بندۀ خدا باید از او سپاسگزاری کنیم و کمک بخواهیم، یا به سراغ مفهوم گنگ و تعریف نشدۀ کائنات برویم و از آن کمک بخواهم؟ طبیعی است که همۀ ما ترجیح می‌دهیم که خدا را دوست بداریم و از او شکرگزاری کنیم، حتی اگر ما را با دشواریها بیازماید و آرزوهایمان را برآورده نکند. او خالق مهربانی است که سزاوار عشق و ستایش است. هر چه داریم از اوست و هیچکس بخشنده و مهربانتر از او نیست.
نگارنده: محسن یوسفی کیا
ممنون بابت توضیحاتتون..ولی قانع کننده نبود برای اینکه جلوگیری کنه از ورود به این گروه های شکرگزاری.