معمولاً در آثار پائولو کوئلیو شخصیتهای داستان پس از اینکه به ارزش ابزاری جنبه عینی معنای زندگی پی میبرند، به بُعد درونی آن دست مییابند و از نیروهای جادویی و سحرآمیز بهرهمند میشوند.
در خرداد ۱۳۷۹ که پائولو کوئلیو به ایران آمد، در اثر تبلیغات وسیعی که دربارۀ او و آثارش در ایران شده بود، هزاران نفر از جوانان برای دیدن او در تهران و شیراز اجتماع کردند و برخی از حضار از پائولو کوئلیو خواستند تا آنها را بهعنوان شاگرد بپذیرد و استاد عرفانیشان شود.
هرچند نام گذاری خیابان ها به نام آثار مشاهیر ادبی ایران و جهان کاری بسیار ارزشمند و پسندیده است اما در این میان باید دقت شود با نام گذاری خیابان ها به نام نویسندگانی که دارای تفکرات التقاطی و الحادی هستند معنویتی که از نام گذاری خیابان ها به نام شهدا ایجاد می شود را کمرنگ نکند.